دستگاه تناسلی زنانه این قابلیت را به یک زن میدهد که بتواند:
- تخمک تولید کند (لازمة بارداری)
- رابطة جنسی برقرار نماید
- از تخمک بارور شده محافظت کند و به آن غذا برساند تا رشد کرده و نوزاد را به وجود آورد
- زایمان کند
تخمک گذاری:
در زمان تولد یک نوزاد دختر، تخمدانهای او حاوی صدها هزار تخمک است که تا زمان بلوغ غیر فعال میماند. با شروع بلوغ، هورمونهایی از غدة هیپوفیز که در پایین مغز قرار گرفته است آزاد میشود. این هورمونها که نوعی مادة شیمیایی هستند از طریق خون به تخمدانها میرسند و تخمدانها را به تولید هورمونهای جنسی زنانه مانند استروژن وادار میکنند. تولید این هورمونهای جنسی بدن یک دختر بچه را تبدیل به بدن یک دختر و زن بالغ میکند. هورمونهای هیپوفیز علاوه بر این باعث میشوند که مدتی بعد تخمک گذاری – خارج شدن تخمک از تخمدان- آغاز شود. با شروع تخمک گذاری در زمان بلوغ، ماهانه یک تخمک آزاد میشود و دورة قاعدگی دختر آغاز میشود. هر دورة قاعدگی با حدود ۵-۳ روز خونریزی آغاز میشود و حدود ۳۵-۲۱ روز طول میکشد تا خونریزی بعدی اتفاق بیفتد که به این فاصلة زمانی یک دورة قاعدگی میگویند. در ابتدای بلوغ معمولاً دورههای قاعدگی نامنظمند و تعداد روزهای آن از یک دوره به دورة بعد فرق میکند ولی اکثر دختران بعد از حدود ۲ سال از شروع قاعدگی، دورههای منظم پیدا میکنند. تخمک گذاری معمولاً حدود وسط هر دورة قاعدگی اتفاق میافتد. اگر در حوالی این زمان مرد و زن با هم رابطه جنسی داشته باشند و از این طریق اسپرم مرد وارد دستگاه تناسلی زن شود، اسپرم به اصطلاح شنا میکند و خود را تا بالای رحم میرساند و از آنجا به داخل لولههای فالوپ (لولههای رحمی) میرود و خود را به تخمک میرساند و آنرا باردار میکند و در نتیجه حاملگی اتفاق میافتد
حاملگی:
مایع منی در داخل دستگاه تناسلی مرد ساخته میشود و با هر بار رابطه جنسی حدود ۵/۱ تا ۶ میلیلیتر از آن از آلت تناسلی مرد به بیرون رانده میشود که به این عمل انزال میگویند. در داخل این حجم از مایع منی مقدار زیادی اسپرم حدود ۹۰۰-۷۵ میلیون عدد اسپرم وجود دارد. رسیدن یک عدد اسپرم به تخمک آزاد شده برای بارور کردن آن و در نتیجه حاملگی لازم و کافی است. بعد از اینکه تخمک بارور شد و سلول تخم بدست آمد، این سلول شروع به تولید مثل میکند و تعداد سلولهایش اضافی میشود و پس از یک هفته بلاستوسیت که اندازهاش در حد نوک سوزن است تولید میشود. بلاستوسیت خود را به رحم میرساند و در داخل دیوارة آن (در لایه آندومتر) که توسط هورمون استروژن کاملاً ضخیم و غنی از خون و آمادة پذیرایی شده است لانه گزینی میکند.
هورمون جنسی زنانه دیگر یعنی پروژسترون تا انتهای حاملگی آمادگی دیوارة رحم برای پذیرایی از جنین در حال رشد را حفظ میکند. حال بلاستوسیت با دسترسی مناسب به منبع غذایی شروع به رشد و بزرگتر شدن میکند و مراحل دیگر جنینی آغاز میشود. سلولهای خارجی این توده سلولی، بافت واسطه ای به نام جفت را بوجود می آورند که وظیفه اش انجام تبادلات لازم با بدن مادر برای بدست آوردن غذای لازم برای زنده ماندن و رشد و خارج کردن مواد زائد است. از این بافت به تدریج پردهای در دور جنین تشکیل میشود. سلولهای داخلی، جنین و بافتهای مختلف آنرا بوجود میآورند. پس از حدود ۲ ماه جنین به اندازة یک مشت بستة دست است و تقریباً تمام دستگاههای بدن او مانند مغز، اعصاب، قلب، خون، معده، عضلات و پوست ساخته شده است. این رشد ادامه مییابد و در حدود هفتة نهم بارداری جنین در داخل مایعی که دور تا دورش را گرفته است شناور میشود. به این مایع، مایع آمنیوتیک میگویند. جفت نیز که شبیه یک دیسک است کاملاً شکل میگیرد و به دیوارة رحم میچسبد و از طریق بند ناف به بدن جنین میرسد. جفت که حد واسط بدن مادر و جنین است، مواد غذایی را از طریق بند ناف به بدن جنین میرساند و رشد جنین ادامه پیدا میکند.
زایمان:
حاملگی حدود ۹ ماه طول میکشد. زمانیکه جنین آمادة تولد شد، سر آن به دهانة رحم فشار میآورد و آرام آرام آنرا باز میکند. دیوارة دهانة رحم هم به تدریج نازکتر میشود تا مجرای بازی برای عبور جنین و تولد او بوجود آورد. سپس پردة دور جنین پاره میشود و مایع آمنیوتیک به بیرون میریزد. عضلات قوی در دیوارة رحم شروع به انقباض شدید میکنند که دردهای زایمانی را برای مادر بوجود میآورند و نیروی لازم برای خارج کردن و تولد جنین هستند. پس از چند ساعت که دهانة رحم کاملاً باز شد سر جنین از این دهانه رد میشود و با عبور از واژن به بیرون از بدن مادر میآید و به این ترتیب نوزاد متولد میشود. اکثر نوزادان با سر متولد میشوند. بند ناف پس از تولد نوزاد توسط پزشک یا ماما بریده میشود. دقایقی بعد نیز جفت از دیوارة رحم جدا میشود و به همراه باقی ماندة بند ناف متصل به آن با انقباض عضلات رحم به بیرون رانده میشود و زایمان کامل میشود
نظرات شما عزیزان: