متوسط سن حاملگي در جهان بالا رفته است. در دهه گذشته تعداد زنده‌زايي زنان 40ساله و بالاتر در انگلستان تقريبا دو برابر شده است. باوجود شيوع مرگ مير وابسته به ايدز، متوسط اميد به زندگي در سراسر جهان دو برابر شده است و اين همان فرصتي است كه مردم را بيشتر به تحكيم و تامين شغلي خود وامي‌دارد تا پدر و مادر شدن. در زمان‌هايي نه چندان گذشته، بچه‌دار شدن بعد از 30سالگي، ترس از نواقص مادرزادي و پيامدهاي بهداشتي آن را به همراه داشت. ساعت بيولوژيكي خانم‌ها با رسيدن به آخرين سال‌هاي باروري بالاخره به صدا درمي‌آيد اما شرايط جديد باعث شده كه بسيار خانم‌هايي ديده شوند كه تازه بعد از 35سالگي به ياد بچه‌دار شدن مي‌افتند.
مراقبت‌هاي «كروموزومي»
يكي از شايع‌ترين نگراني‌ها در بارداري در سن بالا تولد بچه‌اي مبتلا به سندرم داون است، يك اختلال كروموزومي كه در آن يك كروموزوم اضافه، به نام تريزومي 21، موجب تاخير رشد ذهني و جسمي كودك مي‌شود. در مورد علت بروز سندرم «داون» اطلاع زيادي در دست نيست جز اينكه در زمان لقاح و باروري رخ مي‌دهد و ارتباطي به نژاد، موقعيت اجتماعي- اقتصادي و حتي سن والدين ندارد. در حقيقت، بيش از 80درصد كودكان مبتلا به سندرم «داون» از مادراني متولد شده‌اند كه كمتر از 35 سال داشته‌اند؛ البته فراموش نشود كه امروزه بيشتر كودكان از مادراني در همين محدوده سني متولد مي‌شوند.
كودكان داوني در يادگيري دچار اختلال هستند اما شدت اختلال بسته به هر كودك متفاوت است. اين بچه‌ها خصوصيات جسمي مشتركي نيز دارند كه درجات مختلفي دارد. در حال حاضر با يك آزمايش پيش از تولد كه تركيبي از غربالگري خون و سونوگرافي است، مي‌توان امكان بروز سندرم داون را بررسي كرد اما قطعي نبوده و تنها نتيجه‌اي محتمل به دست مي‌دهد. البته آزمايش‌هاي ديگري نظير آمينوسنتز و (CVS) نيز انجام مي‌شود كه با وارد كردن يك سوزن ظريف به داخل رحم و استخراج و نمونه‌برداري از سلول‌ها جهت آزمايش صورت مي‌گيرد. متاسفانه انجام اين آزمايش‌ها خطر جزيي عفونت يا سقط جنين را به همراه دارد.
دو ناهنجاري كروموزومي ديگري نيز كه ممكن است رخ دهند، سندرم ادوارد و سندرم Patau است كه ميزان شيوع پاييني دارند و در صورت ابتلا به اين اختلالات، نوزاد بيش از چند ماه عمر نمي‌كند البته اگر اصلا زنده به دنيا بيايد. اسپينا بيفيدا، حالتي است كه ستون مهره‌ها به طور كامل بسته نمي‌شوند و طناب نخاعي همچنان بي‌حفاظ باقي مي‌ماند. هيچ كدام از ناهنجاري‌هاي مذكور به طور خاص مربوط به سن مادر نيست!
همسران سن بالا
در زمان‌هاي قديم، خانم‌هاي بالاي 35سال كه زايمان مي‌كردند، نه براي اولين بار بلكه معمولا سال‌ها پيش مادر شده بودند. زايمان‌هاي متعدد موجب فرسودگي بدن مي‌شود و همين مساله هست كه در مادرهاي سن بالا خطرناك است. بالا رفتن سن به طور كل سلامتي شخص را تهديد مي‌كند و پژوهش‌ها نيز حاكي از بروز اختلالات بارداري مانند ديابت بارداري، قرارگيري پايين جفت و زايمان زودهنگام در سن بالا است.
امروزه عموما تازه‌مادران سن بالا از تغذيه بهتر، تحصيلات بالاتر و فضاي خانوادگي دلپذيرتر و حمايت اجتماعي مناسب‌تري برخوردارند. در حقيقت به لطف رژيم غذايي بهتر و شيوه زندگي سالم‌تر، اين تازه‌مادرها از نظر بدني شرايط مطلوبي براي بارداري و زايمان دارند. به جرات مي‌توان گفت فاكتور سن، اعتماد به نفس و آرامش بيشتري در ايفاي نقش مادري به ارمغان مي‌آورد و اين همان چيزي است كه كودك به آن نياز دارد.
در نهايت بايد گفت آراي مخالف و موافق درباره بچه‌دار شدن بعد از 35سالگي زياد است، اما اگر حس مي‌كنيد از قواي جسمي كافي، شرايط ايده‌آل مالي و شغلي برخوردار هستيد، دلايل مخالفت چنداني برای مادر شدن شما وجود ندارد.
پروتكل بارداري ايمن
سه ماهه اول بارداري (ماه‌هاي 3-1)
مكمل مولتي ويتامين و مواد معدني تاييد شده براي دوران بارداري
كلسيم (روزانه 300 ميلي‌گرم)
منيزيم (روزانه 200 ميلي‌گرم)
امگا3 (پس از شام 2000 ميلي‌گرم)
فولات طبيعي (روزانه 600 ميكروگرم)
سه ماهه دوم بارداري (ماه‌هاي 6-4)
كلسيم (روزانه 300 ميلي‌گرم)
منيزيم (روزانه 200 ميلي‌گرم)
امگا3 روغن ماهي (پس از شام 2000 ميلي‌گرم)
فولات طبيعي (روزانه 600 ميكروگرم)
آهن (پس از شام 20 ميلي‌گرم)
سه ماهه سوم بارداري (ماه‌هاي 9-7)
كلسيم (روزانه 300 ميلي‌گرم)
منيزيم (روزانه 200 ميلي‌گرم)
امگا3 روغن ماهي (پس از شام 2000 ميلي‌گرم)
فولات طبيعي (روزانه 600 ميكروگرم)
آهن (پس از شام 20 ميلي‌گرم)
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
